We zoeken het antwoord op een vraag die ons al een tijdje kwelt: zijn negatieve rentevoeten de doodnormaalste zaak van de wereld of zijn ze dat niet? Het antwoord op deze vraag zou uiteraard negatief moeten zijn. Negatieve rentevoeten zijn simpelweg een contradictio in terminis, rente moet hoe dan ook altijd positief zijn anders is er van rente geen sprake. Maar in de huidige financieel-economische constellatie proberen banken en overheden ons samen het idee te verkopen dat negatieve rentevoeten wel tot de normale gang van zaken behoren.
Maar die negatieve rentevoeten zijn klaarblijkelijk een symptoom van iets wat veel dieper zit. En totaal onverwacht heeft een grootbank enkele weken geleden de vinger op de wonde gelegd. Deutsche Bank vreest namelijk dat de ruggengraat van ons financieel systeem is gebroken, niet meer of niet minder. Jim Reid van de grootste centrale bank zegt het niet met zoveel woorden, maar eigenlijk hebben de centrale banken ons meegevoerd in een toneelstuk waarin zij de buitenwereld proberen te doen geloven dat het onmogelijke mogelijk is.
Reid verwijst in dat verband naar de hele show die rond de Amerikaanse rentepolitiek wordt opgevoerd. De hoofdrol in dat toneelstuk wordt, hoe kan het ook anders, ingevuld door Janet Yellen. De president van de Amerikaanse centrale bank heeft van vensters en daken rondgeschreeuwd dat ze orde op zaken zou stellen in renteland. Dat komt neer op niets meer of niets minder dan een normalisatie van de rentevoeten. De Verenigde Staten leven weliswaar niet in een omgeving van negatieve rentevoeten, maar de rente staat er toch nog altijd extreem laag.
Tussen woord en daad ligt echter de realiteit en die wil dat er simpelweg geen ruimte is om de rente te verhogen. Dus martelt Yellen de financiële markten door voortdurend een renteverhoging in het vooruitzicht te stellen, een ingreep die ze echter vanwege de economische situatie alsmaar moet uitstellen. De kruik gaat echter zo lang te water tot ze barst en op een bepaald moment zullen de markten genoeg krijgen van de prietpraat die Yellen verkoopt. En op dat eigenste moment zal pijnlijk duidelijk worden dat de ruggengraat van ons financieel systeem inderdaad is gebroken.
