Dr. Ron Paul heeft een hele carrière achter de rug, hij was actief in de United States Airforce alvorens hij kennismaakte met de Oostenrijkse economische school. Onder invloed van de geschriften van Ludwig von Mises en Ayn Rand besloot hij in de jaren 70 in de politiek te gaan. Die beslissing werd ingegeven door zijn onvrede over het afschaffen van de akkoorden van Bretton Woods, zeg maar de goudstandaard.
Onder Bretton Woods werd de dollar gekoppeld aan het goud, wat onder andere dat de overheid niet meer geld kon uitgeven dan door de goudvoorraden was gedekt. Ron Paul voerde een heuse kruistocht tegen het afschaffen van de koppeling van de dollar aan het goud. In zijn ogen werd zo een kunstmatige economie gecreëerd, gebaseerd op basis van gratis geld dat uit de lucht wordt geplukt.
Hij stelt vast dat de Amerikaanse politiek niet wil weten van een terugkeer naar een akkoord à la Bretton Woods, ondanks het feit dat ze maar al te goed beseffen wat er aan de hand is. In dat verband richt hij zijn pijlen hoofdzakelijk op Brad Sherman, die in de Verenigde Staten bekend staat als een verdediger van grote regeringsuitgaven. Maar die zijn alleen mogelijk op basis van het opbouwen van steeds meer schulden.
Wat op termijn het vertrouwen onder de dollar ondergraaft. In de ogen van Ron Paul is de dollar een tikkende tijdbom die op een bepaald moment onvermijdelijk zal ontploffen. En die dus zichzelf zal vernietigen. De greenback steunt vooral op vertrouwen, gezien de koppeling met het goud is weggevallen. Maar als dat vertrouwen verdwijnt, zal de dollar de rekening snel gemaakt zijn. En dus pleit hij voor een alternatief in de vorm van goud, zilver en andere edelmetalen.