Samen met de goudprijs is ook de zilverprijs een toontje lager gaan zingen. Van het optimisme op de zilvermarkt is momenteel niet veel meer over. Sommige beleggers hebben ontgoocheld de handdoek in de ring gegooid, zij zijn het niet meer zitten met het zilver. Maar toch lijkt het veel te vroeg te zijn om de edelmetalen overboord te gooien. Deze hebben namelijk de gewoonte om op onverwachte momenten sterk voor de dag te komen.
De Amerikaanse zilvermarkt heeft een ingrijpende face-lift ondergaan, waarbij vooral twee belangrijke evoluties de aandacht trekken. De eerste is dat in augustus de zilverproductie in de Verenigde Staten met 14% is gedaald ten opzichte van dezelfde maand voordien. Ten opzichte van de maand juli was er sprake van een terugval in die productie met 10%. De lagere zilverprijs zal daar uiteraard niet vreemd aan zijn geweest.
Maar anderzijds is in augustus de import van zilver in de Verenigde Staten gestegen tot het recordniveau van 581 ton, tegenover 502 ton in juli en 464 in juni. Vooral opvallend was dat de Amerikanen meer dan 50 ton zilver vanuit Polen importeerden. In normale maanden bedraagt de Poolse import in de VS niet meer dan 10 tot 20 ton. Blijkbaar geloven de zelfs Amerikaanse zilverbedrijven zelf niet meer in de toekomst van het zilver.
Het Silver Institute publiceerde onlangs het 2016 Interim Silver Report en daarin stond te lezen dat wanneer de Amerikanen hun productie van zilver terugschroeven de rest van de wereld ongetwijfeld zal volgen. De rest van het verhaal laat zich raden: op een bepaald moment zal de vraag naar zilver weer terug aantrekken op een moment dat de productie van zilver achteruitboert. Het gevolg zal zijn dat de zilverprijs door het plafond zal vliegen. Want in tegenstelling tot de mijngroepen geloven de consumenten wel nog in het zilver.
