De Europese Centrale Bank schuwt de grote middelen niet om de economie terug aan de praat te krijgen. Het programma voor quantative easing van de ECB werd met nogmaals 20 miljard dollar per maand opgetrokken, de rente voor het depositovenster werd verlaagd tot minus 0,40%. Maar de grote vraag blijft uiteraard of dergelijke paardenmiddelen zullen volstaan om de langgezochte oplossing te brengen. Veel economen vrezen dat Mario Draghi aan het hoofd van de ECB alleen maar dwaze dingen heeft gedaan.
Peter Schiff, CEO van Euro Pacific Capital Inc., was en is nog altijd een uitgesproken tegenstander van een stimuleringspolitiek zoals die door de Amerikaanse centrale bank werd gevoerd. En een voorbeeld dat nu dus door de Europese Centrale Bank wordt gevolgd. Schiff is de auteur van een aantal bekende New York Times bestsellers inclusief Crash Proof en onlangs nog The Real Crash. Hij is niet te spreken over het experiment waar Draghi en de rest van de ECB zich aan gewaagd hebben, want dat experiment kan alleen maar slecht aflopen.
De bazooka van Mario Draghi, want deze heeft nu werkelijk met paardenmiddelen uitgepakt, kan zich als een boomerang tegen Europa keren wanneer mocht blijken dat deze aanpak niet succesvol is. En dat zal volgens Schiff hoe dan ook niet het geval zijn. Negatieve rentevoeten en quantitative easing zijn in zijn ogen kort en goed zelf-destructief. Ze helpen de economie er niet bovenop, maar helpen die wel om zeep. Bovendien geeft het team van de ECB blijk van een onstellend gebrek aan economische onkunde.
Dat team gaat er bijvoorbeeld vanuit dat hogere inflatie noodzakelijk is om economische groei te krijgen. Dit zou inhouden dat een economie niet kan groeien zonder dat de levensstandaard toeneemt en dat is uiteraard niet meer of niet minder dan klinkklare onzin. Inflatie als gevolg van de huidige gevoerde monetaire politiek zal zich alleen maar manifesteren in de vorm van stijgende prijzen voor een aantal activaklassen. De levensstandaard zal echter niet stijgen of dalen. Uiteindelijk zal de inflatie via de omweg van de activaklassen zich toch manifesteren, maar daarbij zou het inflatiedoelwit van de centrale banken met kracht doorbroken worden. En zo zouden we evolueren in de richting van hyperinflatie in plaats van gewone inflatie.
