Goudprijs

Vooral het hoofdstuk “The Turning of The Tides” verdient veel aandacht, want daarin legt Stoeferle uit hoe we in een belangrijke periode voor de goudprijs zijn aanbeland. Op monetair vlak staan we op een keerpunt. In de afgelopen 10 jaar werd 15.000 miljard dollar bijgedrukt, geld dat eigenlijk gewoon uit de lucht werd geplukt. Dat drukken van geld kon uiteraard niet blijven duren. Inderdaad beleven we nu het einde van quantitative easing. 

Een goed voorbeeld daarvan is momenteel Turkije. De Turken mogen dan opkijken naar hun president Erdogan, maar de financiële markten zijn er helemaal niet overtuigd dat deze man goed bezig is en daardoor is het vertrouwen in Erdogan op de financiële markten tot een nulpunt gedaald. Wat zich vertaald heeft in een forse koersdaling van de Turkse lira op de forexmarkten. Want de beleggers zijn de gekke (economische) uitspraken van Erdogan al lang meer dan beu. 

Wat beurskapitalisatie is Deutsche Bank momenteel minder waard dan KBC. De eens zo machtige grootste Duitse bank is verworden tot een schim van wat ze vroeger was. De problemen met Deutsche Bank doen uiteraard denken aan wat er in 2007-2008 is gebeurd. Toen ging de Amerikaanse zakenbank Lehman Brothers overkop. Lewis wijst er op dat Lehman 639 miljard dollar aan activa bezat alvorens ze omviel. Totaal onverwacht, want hier heerste het idee van ‘too big to fail’.

Het ziet er dus naar uit dat er voor goud en zilver voorlopig geen plaats meer is aan de feestdis. Maar wie uit is op winsten op relatief korte termijn voor edelmetalen, vist sowieso in de verkeerde vijver. Goud, zilver & Co staan voor de garantie van behoud van welvaart op lange termijn. Speculanten zitten hier sowieso aan het verkeerde adres. Wat die lange termijn betreft, is de Texas Bullion Depository sowieso het vermelden waard. 

Tom Lewis van GoldTelegraph.com vestigt anderzijds de aandacht op een ander fenomeen waar op het eerste gezicht geen verklaring voor bestaat. Waarom haalt iedereen zijn goud weg uit Amerikaanse kluizen?, zo luidt de vraag die Lewis zich stelt. Hij heeft het dan natuurlijk niet over de particuliere beleggers, maar wel over de centrale banken. Het is inderdaad een merkwaardig feit dat veel centrale banken hun goud terughalen uit de Verenigde Staten.