Daarmee herhaalt de FED in feite haar gedrag van 2009. Door de repo-operaties breidt de centrale bank haar balans opnieuw uit. Deze strategie is op langere termijn zeker niet zonder gevaren. Hoe langer de rentevoeten laag blijven, hoe meer risico’s de fondsbeheerders, pensioenfondsen en verzekeringsmaatschappijen zullen moeten nemen om toch nog een bepaald rendement te realiseren.
Daarnaast is er natuurlijk het schuldenprobleem, dat veel facetten heeft. Nomi Prins van The Daily Reckoning wijst op de eerste plaats naar de schulden van de Amerikaanse huisgezinnen, die inmiddels zijn opgelopen tot 14.000 miljard dollar. Dat is 1.300 miljard dollar meer dan bij de vorige piek in het derde kwartaal van 2008. Die schulden kunnen eventueel de koopkracht van de gezinnen ondermijnen en zo de groei van de Amerikaanse economie afremmen.
Er is nog een tweede facet in het verhaal en dat is de dollar. In principe zal de koers van de greenback eveneens positief reageren op een rentestijging, want vanuit het standpunt van de belegger wordt een munt interessanter wanneer de rentevergoeding op die munt stijgt. Ook dat is dus niet gebeurd. In plaats van te stijgen, is de koers van de dollar gaan dalen in reactie op de recentste rentestijgingen. Er is dus duidelijk iets aan de hand.
Het is Stockman die woord ‘Carmageddon’ heeft ingevoerd, naar zijn mening beseffen Janet Yellen en de andere centrale bankiers nog altijd niet dat een kunstmatig opgedreven vraag niet de juiste weg is naar economische stabiliteit, wel integendeel. In de Amerikaanse autosector hebben god en klein piertje met geleend geld nieuwe wagens gekocht, met als gevolg een totaal scheefgetrokken situatie op de markt. En daar moet nu de prijs voor worden betaald.
