U staat aan de kassa in de winkel, haalt uw bankkaart door de paslezer en krijgt de melding “Transactie geblokkeerd”. U weet zeker dat u nog geld op uw rekening hebt staan en loopt dus vervolgens naar de dichtstbijzijnde bankautomaat, schuift uw pas erin en krijgt de melding “Uw bank kan op het moment geen transacties uitvoeren”. U gaat naar uw bank zelf, en ziet al in de verte een enorme rij en een gewemel van mensen. Zij ervaren hetzelfde probleem als u en er is niets wat u eraan kunt doen! “Wacht op nader bericht”, is wat u te horen zult krijgen.
U kunt niet langer bij uw geld komen, waarbij u zich terecht de vraag mag stellen of dat geld inderdaad uw geld is. EN DAN KOMEN WE TOT IETS WAARVAN DE MEESTE MENSEN NIET OP DE HOOGTE ZIJN : wettelijk is het namelijk vastgelegd dat wanneer u uw geld op bij een bank parkeert, u wel recht heeft om dit bedrag te claimen, maar dat U AFSTAND DOET ALS EIGENAAR VAN DIT GELD !
In geval een noodsituatie dreigt voor een bank, en een voorbeeld daarvan hebben we gezien op Cyprus, mag een bank (voor een deel) uw geld zonder pardon confisqueren. Dit is wettelijk vastgelegd. En als u het verhaal gelooft dat de staat garant staat voor uw bezittingen, dan zult u wellicht nog even op onderzoek moeten uitgaan of dit werkelijk wel het geval is. Deze veronderstelling is namelijk niet gebaseerd op feiten.
Er is namelijk meer en meer te doen rond de plannen die zijn uitgewerkt door het IMF dat banken de tegoeden van burgers en instanties mogen confisqueren waaronder zelfs pensioenfondsen, wanneer noodgevallen zich voordoen, zoals het onderuit gaan van een bank. Uw tegoeden zijn letterlijk in gevaar! Denk niet dat de situatie in Cyprus slechts een incidentele gebeurtenis was.
Kijk naar de situatie van de Verenigde Staten waar banken grootschalig zijn blootgesteld aan zeer risicovolle derivaten. Dit zijn precies die banken die tevens tegoeden van burgers beheren. Met derivaten kunnen banken zich indekken tegen risico’s, zoals dalende grondstofprijzen of grote koersschommelingen in valutaparen. Indien een bank hierdoor verlies leidt, zal het daaraan verbonden derivaat, dat dient als verzekering, de verliezen dekken. Dergelijke derivaten worden door banken onderling met elkaar afgesloten. Derivaten worden meestal ook weer verpakt, doorverkocht en herverpakt tot allerlei financiële producten waardoor het niet meer inzichtelijk is wie welke risico’s dekt en waar de risico’s liggen.
Volgens de centrale bank der centrale banken, het BIS in Bazel, is de waarde van alle derivaten bij elkaar opgeteld $700 biljoen, of te wel $700.000 miljard. Zet dit tegenover een wereldwijd Bruto Nationaal Product van ‘slechts’ 70.000 miljard. De gehele wereldeconomie heeft 10 jaar nodig om een dergelijk bedrag te verdienen. Indien een kettingreactie ontstaat door het falen van systemen, zal niemand deze verzekeringen meer kunnen dekken wat zal leiden tot een volledige implosie.
Uw geld veilig?
Amerika
In Amerika bestaat er een FDIC (Federal Deposit Insurance Corporation) – Deposit Insurance Fund, dat garant staat voor banktegoeden van burgers. Echter heeft dit FDIC slechts een buffer van $25 miljard. Zet dit af tegen het totaal aantal banktegoeden van Amerikaanse staatsburgers met een waarde van $9.283 miljard dollar. Het FDIC kan bij een meltdown slechts een fractie aan te goeden opvangen. Helaas voor de spaarder, want als banken aan de verplichtingen van derivaten moeten voldoen, krijgt dit voorrang, en zal dit met uw geld worden betaalt. Amerikaanse banken staan bloot aan een derivatencomplex van 297,514 miljard dollar. Er blijft dus weinig of niets voor de spaarder over in de praktijk.
Europa
In theorie is momenteel uw spaargeld beschermd door het depositogarantiestelsel. Als de bank failliet gaat, bent u niet zo maar uw geld kwijt. Als de bank volledig onder het depositogarantiestelsel valt, bent u per persoon beschermd tot een maximaal bedrag van 100.000 euro. Dat bedrag was in 2008 een stuk lager, maar werd toen snel verhoogd naar 100.000 euro om te voorkomen dat spaarders massaal hun spaargeld bij de bank zouden ophalen. Een dergelijke bankrun zou enorme gevolgen gehad hebben. In die zin heeft het depositogarantie stelsel en het bedrag van 100.000 euro ook goed gewerkt. Zo goed dat er is gewerkt aan een Europees stelsel waarbij alle EU-leden dezelfde garantie op spaargeld geven.
Er is ondertussen wel al kritiek op de financiering van het depositogarantiestelsel. Immers alle banken betalen mee aan het stelsel als een bank failliet gaat. De commissie de Wit heeft ons financiële stelsel bekeken, hoe er tijdens de kredietcrisis is gehandeld en welke lessen we daaruit zouden kunnen trekken. De commissie trekt conclusies en komt met aanbevelingen. Een aanbeveling is om de spaargarantie in Europees verband te verlagen naar 50.000 euro. Dat zou de banken dan minder geld kosten.
Als de spaargarantie inderdaad dit jaar of volgend jaar naar omlaag gaat, doet iedereen er goed aan om als hij meer spaargeld heeft dan 50.000 euro, veilige alternatieven te zoeken voor het bedrag daarboven. Die noodzaak bestaat nu al, maar dan tot de grens van 100.000 euro. Het gaat betekenen dat de grote banken geld gaan verliezen, omdat niet meer dan 50.000 euro er veilig is. Niet veilig op een direct opneembare rekening, uw betaalrekening of een spaardeposito. Het betekent ook dat de garantie op banksparen minder groot wordt. Het maakt het gewone sparen, maar ook het banksparen minder veilig bij een faillissement, als het dat al is….
Want ok, als je bank omvalt, wordt het “onverzekerde” deel gebruikt om de bank te redden. Die boodschap lijkt goed doorgekomen, maar om nu te concluderen dat bedragen beneden de 100.000 euro ( straks 50.000 ) gegarandeerd zijn en daarmee perfect veilig is misschien ook een brug te ver. Uit een rapport van de ECB weten we het totaal aan “onverzekerde” rekeningen amper 4% van de totale rekeningen uitmaakt. Valt daar genoeg te rapen om de gaten te dichten? En gaan die grotere spaarrekeningen braafjes blijven zitten totdat ze geschoren worden? Ik denk dat de grote fortuinen die ergens op een bankrekening geparkeerd stonden, ondertussen wel beseffen hoe laat het is en andere oorden opzoeken.
Om maar aan te geven dat de onverzekerde spaarrekeningen lang niet voldoende zijn om de banken solvabel te krijgen. Het is dus niet ondenkbaar dat straks ook de rekeningen beneden de 100.000 euro ( 50.000 ) aangesproken worden wanneer je bank weer eens een kapitaal nodig heeft. Vergeet niet dat dit ook in Cyprus aanvankelijk de bedoeling was.
Of je moet geloven dat de overheid zich aan zijn woord houdt en bedragen onder de 100.000 euro (50.000 ) waarborgt? In het depositogarantiestelstel dat deze spaarrekeningen zogezegd waarborgt, zit momenteel minder dan 1 miljard euro. Belfius heeft voor 70 miljard euro aan deposito’s en KBC zelfs 130 miljard euro. Dat is samen 200 miljard euro aan deposito’s die gegarandeerd moeten zijn met een fonds van 1 miljard euro? U mag zelf uw conclusies trekken.
