Repatriatie goud is de nieuwe trend
Achter de gordijnen van het financiële systeem merken we dat goud steeds belangrijker begint te worden als reserve op de balansen van centrale banken – overal ter wereld. Steeds meer landen repatriëren hun goud terug uit de kluizen van de centrale bank in de Verenigde Staten. En dat is niet zonder reden.
Van al het goud dat zich in de kluizen van de Federal Reserve bevindt, is er geen goudklomp dat behoort aan de bank zelf. De Fed is ‘slechts’ een goed beveiligde opslagplaats van goud van allerlei landen waaronder ook van het land zelf, maar ook buitenlandse overheden, centrale banken en enkele internationale organisaties.
Veel van het goud dat in de kluizen van de Federal Reserve ligt opgeslagen, is daar opgeslagen tijdens of net na WWII. Veel Europese landen hebben destijds het goud naar de Verenigde Staten laten verschepen uit angst voor een Russische invasie. Op het hoogtepunt had de Federal Reserve 12.000 ton goud in bewaring. Vandaag de dag ligt meer dan de helft van dat goud elders.
De laatste maanden en jaren hebben verschillende landen besloten hun goud terug te halen. Duitsland startte begin 2013 met het terughalen van het goud. Dit gebeurt in stapjes, waarbij de terugroep van het goud voorlopig nog niet voltooid is. Ook Nederland, dat met zo’n 650 ton goud de op 9 na grootste bezitter van goud ter wereld is, vond het nodig om 122,5 ton goud terug te laten verschepen. Kort daarop wilde ook Oostenrijk en België hun goud laten terughalen. In Zwitserland kwam er zelfs een referendum dat de SNB zou verplichten binnen vijf jaar 1.500 goud aan te kopen omwille de diversificatie van haar centrale bank reserves. Ook oppositieleider Marine Le Pen uit Frankrijk deed een verzoek tot het terughalen van het Franse goud. Alsof het allemaal nog niet genoeg is had ook Venezuela zelfs al in 2012 haar goud teruggehaald.
Sinds 1970 is meer dan 50 procent van het goud dat hier was opgeslagen verdwenen. Goudrepatriatie is HOT en dat is zeker niet zonder reden. Insiders en goede researchers weten wat er aan de hand is en nemen overeenkomstige besluiten en maatregelen.
Waarom willen landen hun goud terug naar eigen land halen?
Vertrouwen
GATA heeft ontdekt dat tussen 2008 en 2009 de FED gold-swaps overeenkomsten heeft gesloten met verschillende centrale banken, maar dat ze dit geheim houden. Dit kan er uiteindelijk toe leiden dat niemand meer weet welk goud van wie is. Het feit is, dat er geen audit meer geweest is sinds 1979. Dit in combinatie met de weigering van de FED om elke externe audit te weigeren, doet het ergste vermoeden. Amerika heeft met QE 2 en QE 3 bewezen alles in staat te stellen om zijn eigen munt te devalueren. Ze zijn niet bereid om hun eigen activa te beschermen, laat staan dat ze bereid zullen zijn de activa van een ander land te beschermen.
Bescherming
Meer en meer landen zowel in Europa als Azië beseffen dat op een bepaald moment zal worden overgeschakeld naar een nieuw financieel systeem. Ieder land heeft de verantwoordelijkheid om de welvaart en de levensstandaard van zijn bevolking te bewaren. Goud dient al eeuwen als bescherming van de welvaart en de meeste landen zijn overtuigd dat bij de overschakeling naar een nieuw financieel systeem goud een belangrijke rol zal spelen.Ook de euro werd ontworpen als een soort goudstandaard, maar is gefaald in zijn opzet. Verschillende Europese Landen lijken dit nu al te beseffen.
Als je het niet kan aanraken is het niet van u
Niemand weet hoe de financiële crisis zal uitdraaien. Het is ook perfect normaal om hetgeen van u is, dicht bij u te houden en te controleren.
Toekomst
Het goud verplaatst zich van het Westen naar het Oosten met alle gevolgen van dien voor de goudprijs. Vandaag staan we voor een nieuwe beweging als gevolg van de decentralisatie van de goudreserves. Want neem het van ons aan, er zullen nog meerdere centrale banken kiezen voor goudrepatriëring. Het maakt allemaal deel uit van de internationale herschikking van de financiële machten en krachten. We begeven ons aan de vooravond van een ware valutaoorlog en het Oosten wil een substantieel deel van de monetaire koek. Europa probeert zijn rol te verankeren. Een grote aanwezigheid van de fysieke goudreserves binnen de eigen landsgrenzen vormt hierbij een essentieel onderdeel. Want er bestaat nog altijd het eeuwenoude gezegde: ‘He who owns the gold makes the rules’.
