De autoriteiten, zeg maar de combinatie van regeringen en centrale banken, hebben ons een flinke loer gedraaid door de crisissituatie op een niet adequate manier aan te pakken. Geconfronteerd met de Great Recession van 2007-2008, voortgekomen uit de subprimecrisis waarvan de wortels in de Verenigde Staten lagen, hebben ze gekozen door de vlucht voorwaarts door het aangaan van nog meer schulden. Het gevolg is dat de bal alsmaar vooruit werd geschopt, maar dat van de aanreiken van een oplossing geen werk werd gemaakt.
Het financieel systeem zoals we dat kennen is daardoor zo rot als een kaas geworden. Wat kan er gebeuren om dat financieel systeem weer gezond te krijgen? In zijn boek A Radically Beneficial World: Automation, Technology and Creating Jobs for All: The Future Belongs to Work That Is Meaningful probeerde Charles Hugh Smith een mogelijk draaiboek voor een dergelijk scenario te schetsen, waarbij ook een aantal misverstanden kort en goed uit de weg geruimd worden. Want de burger wordt tegenwoordig met een massa onzin overstelpt. Maar veel hoop kan hij ons niet geven.
Zo merkt Smith op dat 1) het probleem van de arbeidsmarkt eigenlijk niet op te lossen, het is niet langer winstgevend om mensen te huren om werk te doen dat ook door robots kan gedaan worden (en het heeft weinig zin om die robots te belasten om een gegarandeerd inkomen voor iedereen mogelijk te maken). Uiteindelijk heeft het ook geen zin om de mensen niets te laten doen en ze toch te betalen, want zo wordt een maatschappij morsdood gemaakt. 2) consumptie is niet eindeloos en de moderne productiemiddelen kunnen de vraag van een verouderende bevolking moeiteloos overtreffen. Waarbij nogmaals wordt aangetoond dat de problemen zich niet aan de vraag- maar aan de aanbodzijde situeren.
Een stagnerende vraag in een omgeving van meer productie (want investeren is vanwege de lage rente nog nooit zo goedkoop geweest) zal er uiteindelijk toe leiden dat zowel de bedrijfswinsten als de lonen in een dalende trend vastraken. Ook belangrijk is te weten 3) dat het schuldenprobleem er uiteindelijk toe leidt dat er minder geld voor consumptie beschikbaar is, wat op zijn beurt opnieuw de lonen onder druk zet. Bovendien, en dat is dan 4) is de dominantie van kartels en door de staat gestuurd kapitalisme er verantwoordelijk voor dat de kosten voor van alles en nog wat fors zijn gestegen (en in feite onbetaalbaar zijn geworden), deze dominantie is er op gericht om de status quo te handhaven. En hier ligt precies 5) het demonische van heel de zaak verborgen. Want hervormingen van het systeem zullen precies leiden tot de instorting van het systeem.
Je beschermen door fysiek goud en zilver te kopen kan je hier.
